بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با رضایت شغلی و انگیزه پیشرفت کارکنان سازمان تأمین اجتماعی شهر تبریز

چکیده رضایت شغلی از جمله عوامل مهم در موفقیت شغلی به شمار می آید ، زیرا باعث افزایش کارایی و نیز افزایش احساس رضایت فردی می شود. اکثر صاحب نظران در زمینه ارتباط رضایت شغلی با عوامل روانی و اجتماعی اشتراک نظر دارند . فعالیت افراد تا حدود زیادی به سطح و نوع انگیزه های آنها بستگی دارد. درحقیقت انگیزه است که به رفتار آدمی انرژی میدهد و آنرا هدایت میکند. بنابراین میزان و نوع فعالیت های اجتماعی واقتصادی یک جامعه که زیربنای توسعه و پیشرفت یک جامعه را تشکیل می دهد نیزبه انگیزه تک تک افراد آن جامعه بستگی دارد.ازطرف دیگرسرمایه اجتماعی اثر گسترده ای بر رفاه اجتماعی و آسایش مردم دارد . ارتباط داشتن به خودی خود یک منبع است ، یعنی اجتماعی بودن با دیگران تجربه ای با ارزش است و حتی مردم با استفاده از ارتباطات خود قادرند به منافع دیگری نیز برسند.در این تحقیق، هدف بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و رضایت شغلی و انگیزه پیشرفت کارکنان سازمان تأمین اجتماعی شهر تبریز می باشد.این تحقیق به روش پیمایش و با استفاده از پرسشنامه اجرا شده است . جمعیت نمونه شامل 326 نفر از کارکنان سازمان تأمین اجتماعی شهر تبریز می باشد،که با روش طبقه ای و تصادفی سیستماتیک انتخاب شده اند.نتایج بدست آمده رابطه معنی داری را بین سرمایه اجتماعی بعنوان متغیر مستقل و رضایت شغلی و انگیزه پیشرفت به عنوان دو متغیر وابسته نشان می دهد.همچنین بین ابعاد سرمایه اجتماعی ( اعتماد اجتماعی ، مشارکت اجتماعی، روابط اجتماعی) و متغیر های وابسته(رضایت شغلی و انگیزه پیشرفت) رابطه مستقیم وجود دارد. بررسی متغیر های زمینه ای نشان می دهد که رضایت شغلی با جنسیت کارکنان مرتبط نمی باشد اما انگیزه پیشرفت مردان بیشتر از زنان می باشد.رضایت شغلی در بین کارکنان متأهل بیشتر از افراد مجرد می باشد،اما بین وضعیت تأهل و انگیزه پیشرفت تفاوت معنی دار مشاهده نشد.رضایت شغلی در بین کارکنان با سطح تحصیلات مختلف یکسان است اما بین سطح تحصیلات و انگیزه پیشرفت کارکنان تفاوت معنی دار وجود دارد.